MÜKREMİN – 3   Umudum hayalim boş imiş meğer Erciyes’ten fare doğdu mükremin Ampülün ışığı loş imiş meğer Karanlığın bizi boğdu mükremin      Dinlemezsin anlatayım derdimi Söyle bana başın göğe erdimi Vatandaş’ta maruzatın verdimi Hemen etrafından kovdu mükremin.   Şakşakçılar bindirilmiş kıtalar Kast’ı geçti yaptığınız hatalar Yalaka basında hep kemik yalar Bilirim yaptığın şov’du mükremin   Boşa sinirlendik boşa darıldık Hergün azarlandık hergün kırıldık Sıkıştıkça dış güçlere sarıldık Sevinçten ellerini ovdu mükremin.                         18 HAZİRAN 2008