MÜKREMİN   Telaş  nedir  korku  nedir bilmeden Ne kadar   kararlı  kendinden  emin Senin  için  her  şey  haklı  bir neden Köyümüzü soyuyorsun  Mükremin   Elde  ne  var  ise  sattın  savurdun Gariban  köylüyü  yaktın  kavurdun Nerde düşkün görsen  bir tekme vurdun Gözümüzü   boyuyorsun Mükremin   Şimdilik  sabrettik  kılıçlar  kında Her  şeyin   kokusu   çıkar  yakında Aç  gözünü   etrafına   bakında Altımızı   oyuyorsun   Mükremin     Tütünde yasak  var   pancarda kota Yanlışa  götürür  gittiğin  rota Koyun  kuzu gibi  saldırdık  ota Biz  açken  sen  doyuyorsun  Mükremin   Bir zamanlar  senin  bumuydu sözün Soframdaki  yarım  ekmekte  gözün İnandık sözüne ayrıymış özün Bizi safmı sayıyorsun Mükremin   Övünürsün sen gerine gerine Yatma  dedin  memleketin erine Saygı  göstermezsin alın terine   Güpegündüz uyuyorsun Mükremin