OSMAN’IM
Sevda çiçeğini koydum vazoya
Göz yaşlarım ile suladım onu
Derip koklamadan ben doya doya
Dönülmez yollara yolladım onu
Kristal kadehten içtiğim zehir
Bir anda başıma yıkıldı şehir
Yok mu bir çaresi olmaz mı tehir
Dönülmez yollara yolladım onu
Karardı baharım görmedim yazı
Lal oldu dilleri çıkmaz avazı
Gurbete gitse de gelseydi bazı
Dönülmez yollara yolladım onu
Dertli bedenimden çekildi canım
Sen gittin gideli eksik bir yanım
Hasretin yakıyor dön gel OSMAN’ım
Dönülmez yollara yolladım onu
24 Haziran 2008 |