MÜKREMİN – 3
Umudum hayalim boş imiş meğer
Erciyes’ten fare doğdu mükremin
Ampülün ışığı loş imiş meğer
Karanlığın bizi boğdu mükremin
Dinlemezsin anlatayım derdimi
Söyle bana başın göğe erdimi
Vatandaş’ta maruzatın verdimi
Hemen etrafından kovdu mükremin.
Şakşakçılar bindirilmiş kıtalar
Kast’ı geçti yaptığınız hatalar
Yalaka basında hep kemik yalar
Bilirim yaptığın şov’du mükremin
Boşa sinirlendik boşa darıldık
Hergün azarlandık hergün kırıldık
Sıkıştıkça dış güçlere sarıldık
Sevinçten ellerini ovdu mükremin.
18 HAZİRAN 2008 |