DENSİZ
Toplumda edebi erkanı bilmez
Git dersin gidemez gel dersin gelmez
Deli sevilirde densiz sevilmez
Ağzında boşuna dil besliyorsun
Bir lezzet bırakmaz tattığı tatlar
Yağından yarılır dokunsan patlar
Eni de boyunu ikiye katlar
Evinde boşuna fil besliyorsun
Pişmiş aş görmesin hemen su katar
Ağlanacak yerde kahkaha atar
Gül beller kendini dikendir batar
Akılsız başında kel besliyorsun
Saygı bekler amma saygıyı bilmez
Endişeyi bilmez kaygıyı bilmez
Hislerden dem vurur duyguyu bilmez
Allah’ım zavallı kul besliyorsun
Eskiler derlerki amel-i manda
Huy ölene kadar dururmuş canda
Utanmaya yüz gerekir insanda
Dört duvar içinde yel besliyorsun
25 Mayıs 2008 |