İHTİYAR
Artık yaş seksen beş doksana geldi
Gözleri görmüyor kulak duymuyor
Düzgün yolda bile tökezler durur
Ayakları birbirine uymuyor.
Bir zaman güçlüydü taşı sıkardı
Dik yerinden tepelere çıkardı
Güvencem dediği üç oğlu vardı
Üçü birden feryadını duymuyor.
Hozan kaldı tarlasını eken yok
Yüzün yusa eline su döken yok
Onun gibi böyle çile çeken yok
Artık kimse hatırını saymıyor.
Hem motoru vardı hem de biçeri
Ayağa kalkılırdı girse içeri
Unutulmuş adı kaybolmuş yeri
Sulara kanmıyor aşa doymuyor.
Gelmiyor görüşçü güle sevine
Gençliği aklına düşüyor yine
Attılar sonunda Huzurevine
Yok saydılar var yerine konmuyor.
Derdi katmer katmer tasası sadık
Sandalyesi sadık masası sadık
Oğlundan kızından asası sadık
Bir yıldız da onun için kaymıyor.
30 Nisan 2008 |